to jest nowa strona w budowie, kliknij TUTAJ, aby wejść na obecną stronę fundacji
Paraliżujący strach przed sprawdzianem z matematyki, przerażenie przed wyjazdem na obóz, obawy przed nocowaniem u przyjaciółki albo stres związany z tym, że koleżanki negatywnie skomentowały jej zdjęcie w internecie. Twoja córka czuje lęk, który narasta i powoduje, że boi się wykonać ruch i dosłownie zastyga? Zobacz, jak poradzić sobie z tą sytuacją i jak możesz jej pomóc.
Czy byłoby łatwiej, gdybym urodziła się chłopcem? To pytanie zadaje sobie główna bohaterka książki “Dziewczynka” Camille Laurens. Dorasta w latach 60. w Rouen, mieście, w którym została spalona Joanna D’Arc. Narratorka opisuje narodziny swoje i swojej płci, dyskomfort rodziców z powodu posiadania córek, trudne siostrzeństwo, triumf intelektualny nad kolegami ze szkoły, a także społeczną mizoginię, która przejawia się nawet w kobiecej linii jej rodziny. A potem bohaterka rodzi dziecko i znowu zadaje sobie to pytanie, pokolenie później, czy narodziny chłopca to nadal okazja do większego świętowania niż narodziny dziewczynki? Książkę właśnie wydało wydawnictwo Relacja. Wpisuje się ona we francuski nurt powieści autobiograficznych ostatnich lat – takich autorów jak noblistka Annie Ernaux, ale także Édouard Louis czy Didier Eribon. “Dziewczynka” opowiada szczerze i bezkompromisowo o tym, co to znaczy być dziewczynką we Francji, w drugiej połowie XX wieku, z dala od wyzwolonego Paryża. Jest miejsce na niewinność, dziewczyńską przyjaźń i rywalizację, ale też bolesne odrzucenie w momencie, kiedy odchodzi dzieciństwo.
O bezpieczeństwie dzieci w sieci, patostreamingu, pornografii, challenge’ach, przestymulowaniu mózgu i o tym, jak rozmawiać o tym z dziećmi, opowiada Magdalena Bigaj, twórczyni i prezeska fundacji Instytut Cyfrowego Obywatelstwa i autorka książki Wychowanie przy ekranie.
Pamiętacie tę scenę z animacji "Mitchellowie kontra maszyny", w której ojciec siada przy stole i proponuje swojej żonie, córce i synowi wpatrzonym w ekrany: „Może spróbujemy odłożyć telefony i nawiążemy kontakt wzrokowy przez całe 10 sekund?”. Kojarzycie ich napięte ciała, szeroko otwarte oczy, niespokojne ruchy gałek ocznych, drganie powiek, wstrzymany oddech i zezującego psa? Tak właśnie wyglądamy, kiedy próbujemy, wyrwani z siedzenia w internecie, przejść w tryb »bycia razem i w kontakcie«. Ta scena ma ogromny ładunek komiczny, ale też potencjał do refleksji.
Zmiany w mózgu w trakcie i po ciąży są trwałe i zauważalne – szara materia się zmniejsza, co oznacza, że część zadań się automatyzuje; pod wpływem hormonów ciążowych robi się miejsce na nowe doświadczenie, które transformuje nas na zawsze. Podobne zmiany towarzyszą procesowi dojrzewania; to też wielka przebudowa naszego mózgu. O zmianach jakie zachodzą w mózgach kobiety, kiedy zostaje matką, ale także ojców, babć i dziadków, pisze dr Sarah McKay w książce "Baby Brain, The Surprising Neuroscience of how pregnancy and motherhood sculpt our brains and change our minds (for the better)".
Koleżanka twojej córki mówi, że się tnie, że chce się zabić. Czy to na pewno twój problem? Twoja córka cierpi, czyli: tak. Jak więc zareagować? Jakie kroki podjąć? Co powiedzieć dziecku? Gdzie zgłaszać i co konkretnie? Gdzie kończy się nasza odpowiedzialność? Ekspertki i eksperci udzielają wskazówek, jak sobie radzić w tej sytuacji.
Niepokoją cię zmiany w zachowaniu twojej córki? Zauważyłaś nadmierne przemęczenie, apatię, a może podejrzewasz, że się samookalecza? Kiedy można mówić o pierwszych objawach depresji u dziecka – co wtedy zrobić i gdzie szukać pomocy? Depresja u dzieci, zwłaszcza dziewczynek, to kolejny temat naszego cyklu „Różowe końce świata”, w którym piszemy o najważniejszych problemach, jakie dotykają naszych dzieci. Depresja jest jednym z nich. Choć nie wszyscy chcemy przyjąć tę prawdę, to nie tylko dorośli, ale także dzieci chorują na depresję.
„Jestem gorsza”, „zasługuję na to, co mnie spotyka”, „na nikogo nie mogę liczyć”, „wszyscy są przeciwko mnie”, „nikomu już nie mogę ufać”, „poproszenie o pomoc tylko pogorszy moją sytuację”. Jeśli twoja córka doświadcza cyberprzemocy rówieśniczej, to bardzo prawdopodobne, że to są właśnie jej myśli. Dowiedz się, jak reagować, gdy ten problem dotknie twojej rodziny. Dziewczyny doświadczają jej częściej niż chłopcy. To odzwierciedlenie zjawiska dotyczącego przemocy na całym świecie. Na te statystyki wpływa też fakt, że w relacjach dziewczynek istotne jest rozmawianie, a co za tym idzie, jeśli pojawia się agresja słowna, to łatwo przenosi się do świata wirtualnego.
Fundacja Kosmos dla Dziewczynek mapuje dobrostan psychiczny dziewczynek. W raporcie dziennikarskim przeczytasz, z jakimi problemami mierzą się najczęściej, jakie wyzwania przed nimi stoją, ale poznasz też ich mocne strony. Składniki, które tworzą ich odporność psychiczną.
Kryzys amerykańskiego macierzyństwa nie jest oczywiście winą wirusa. COVID-19 unaocznił to, co wiedziały zarówno kobiety bezdzietne, jak i te z dziećmi: mimo oczekiwania, że wszystkie zostaniemy matkami, otrzymujemy bardzo mało wsparcia, gdy już do tego dojdzie. O tym, że życie bez dzieci nie jest nowym konceptem pisze historyczka Peggy O'Donnell Heffington w książce "Without Children. The Long History of Not Being a Mother".
O FUNDACJI
Oddolnie, siłami kilkunastu kobiet, powstała w Polsce niezwykła inicjatywa – Fundacja Kosmos dla Dziewczynek, która ma na celu wzmacnianie wiary dziewczynek w siebie i wspieranie ich rozwoju.
Narzędzia do marketingu online dostarcza:
INFORMACJE
KONTAKT
ADRES KORESPONDENCYJNY
Fundacja Kosmos dla Dziewczynek
ul. Kukiełki 7
02–207 Warszawa
REGON: 366883734
NIP: 9512433190
KRS: 0000669613
KONTO
mBank 04 1140 2004 0000 3302 7681 9132
© 2025 Kosmos Dla Dziewczynek. Wszelkie prawa zastrzeżone.
