to jest nowa strona w budowie, kliknij TUTAJ, aby wejść na obecną stronę fundacji
Wzorowe zachowanie, najlepsze oceny, wszechstronne zainteresowania i życie jako pasmo sukcesów. Jaką cenę płacą za nie dziewczynki? I jak je wspierać, aby ta cena nie okazała się zbyt wysoka?
Twoja córka przychodzi pewnego dnia i mówi: „mamo, zostałam wegetarianką”. Ma dziewięć, dwanaście, a może piętnaście lat. Rośnie, rozwija się, zaczyna miesiączkować, jest aktywna fizycznie. Czy jej na to pozwolić? A jeśli tak, to jak zadbać o jej zdrowie w tej sytuacji i jak wspierać w tej decyzji żywieniowej?
To już! Mijają kolejne tygodnie, córka znika co rano na długie godziny, widzicie się po południu lub wieczorem – a ty nic nie wiesz! Czy było jej dobrze, czego się nauczyła, jak traktowała ją nauczycielka, a jak koleżanki i koledzy, słowem – JAK, do licha, BYŁO W SZKOLE?! Jednak gdy o to pytasz wprost, córka odpowiada zdawkowo: fajnie. Albo: spoko. Albo: okej. Czy wyższa szkoła jazdy: „było, jak było”. Co z tym zrobić? Jak czegokolwiek się dowiedzieć? Jak zapytać, jak było w szkole, nie pytając, jak było w szkole?
„W pułapce bycia dzielną” to autorski cykl dziennikarski diagnozujący stan przeciążenia polskich dziewczynek. Opisujemy źródła presji wywieranej na dziewczyny oraz wskazujący sposoby, jak można im ulżyć. Cykl otwiera raport o stresie, zawierający wyniki badań naukowych oraz wypowiedzi ekspertek: psycholożek, socjolożek, pedagożek, nauczycielek. W kolejnych tekstach pokazujemy, że otwieranie przed dziewczynkami nieskończonych możliwości może zmienić się w nakładanie niemożliwych do spełnienia oczekiwań. Mapujemy wyzwania związane z dziewczyńskim perfekcjonizmem, wypaleniem postaktywistek oraz z poczuciem samotności. Jak nie wpaść w „pułapkę bycia dzielną” i jak wyciągnąć z niej dziewczynki? Mamy odpowiedzi! Raport dziennikarski „Dziewczyński stres” oraz kolejne teksty (o perfekcjonizmie, postaktywistkach oraz samotności) powstały w ramach programu grantowego „Wsparcie mediów niezależnych/Expanding Production of Independent Content (EPIC)”.
Redakcja „Kosmosu dla dziewczynek” rozmawia w każdym numerze z czternastoma tysiącami dziewczynek. Czytelniczki piszą do nas, przychodzą na spotkania, na kolegia, debaty. Opowiadają nie tylko o swoich pasjach, mocach i marzeniach – ale też o tym, co dla nich najcięższe. Molestowanie. Bullying. Przemoc fizyczna. Przekraczanie granic. TAK, TO DOTYCZY KOSMOSOWYCH DZIEWCZYNEK.
Dlaczego to takie ważne, aby nastolatki grupowo się wylogowały? Czy rozsądne jest dawanie dzieciom smartfonów przed czternastym rokiem życia? I jak to możliwe, że tak mocno kontrolując dzieci w życiu offline, tak bardzo odpuściliśmy ich bezpieczeństwo online? O książce Jonathana Haidta Niespokojne pokolenie i o współczesnych rodzicielskich dylematach ekranowych pisze Aleksandra Daszkowska-Kamińska, dyrektorka Bednarskiej Szkoły Realnej i mama trojga nastolatków.
Rodzice chcą, aby ich dzieci dobrze radziły sobie w dorosłym życiu. Ale jak przygotować je na świat, który zmienia się na niespotykaną dotąd skalę? Z pomocą przychodzą badacze, którzy prognozują, jakie kompetencje i umiejętności przydadzą się przyszłym pokoleniom.
O tym, co można wyczytać z dawnych dziewczyńskich pamiętników, co dobrego może dać twojej córce prowadzenie dzienniczka i dlaczego lepiej tam nie zaglądać – opowiada doktor Katarzyna Nadana-Sokołowska z Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
„Kiedy dociera się do diagnozy, wszystkie kropki się łączą i to daje poczucie, że wreszcie się rozumie, o co chodzi. Dlaczego się tak, a nie inaczej zachowuję, dlaczego w określony sposób wyrażam emocje, dlaczego jest mi trudno w komunikacji i relacjach z innymi ludźmi. I to naprawdę może zmienić życie” – mówiła mi Ewa Furgał w wywiadzie opublikowanym na Portalu Wiedzy w czerwcu 2022 roku. Sama otrzymała diagnozę spektrum autyzmu w wieku trzydziestu sześciu lat. Tylko czy diagnoza pomaga rodzicom w wychowaniu neuroatypowych dzieci? Czy jeśli okazuje się, że i ja, i dziecko jesteśmy w spektrum albo mamy stwierdzone ADHD, jest nam łatwiej? A co, jeśli moja neuroróżnorodność spotyka się z dzieckiem typowym?
Czy na basenie pod prysznicem muszę zdejmować kostium? Czy dorośli uprawiają seks zawsze bez ubrań? Czy lekarka lub lekarz może mnie poprosić, abym rozebrała się w gabinecie całkiem do naga? Takie i inne pytania o nagość zadają dzieci. Ten tekst podpowiada, jak rozmawiać o niej z córką, aby nie wzbudzać toksycznego wstydu i budować akceptację do ciała
O FUNDACJI
Oddolnie, siłami kilkunastu kobiet, powstała w Polsce niezwykła inicjatywa – Fundacja Kosmos dla Dziewczynek, która ma na celu wzmacnianie wiary dziewczynek w siebie i wspieranie ich rozwoju.
Narzędzia do marketingu online dostarcza:
INFORMACJE
KONTAKT
ADRES KORESPONDENCYJNY
Fundacja Kosmos dla Dziewczynek
ul. Kukiełki 7
02–207 Warszawa
REGON: 366883734
NIP: 9512433190
KRS: 0000669613
KONTO
mBank 04 1140 2004 0000 3302 7681 9132
© 2025 Kosmos Dla Dziewczynek. Wszelkie prawa zastrzeżone.
